دوشنبه ۲۱ تیر ۹۵ ۲۲:۵۰ ۳۲ بازديد
تلميح: در لغت يعني با گوشه ي چشم به چيزي نگاه كردن و در اصطلاح به آرايه اي مي گويند كه شاعر يا نويسنده در ضمن اثر خود به آيه اي از قرآن، حديثي از بزرگان، داستان زندگي پيامبران و يا اتفاق مهم تاريخي به صورت خلاصه اشاره اي كند. مانند: تلميح به آيه ي قرآن
خوشا آنان كه الّله يارشان بي كه حكد و قل هو الّله كارشان بي
خداي تعالي او را مي فرمايد: و شاورهم في الامر
در دفتر فارسي يادداشت كنيد:
فعل امر:
فعلي است كه براي فرمان و خواهش به كار مي رود و داراي دو صيغه (صورت) است:
دوم شخص مفرد: بخور
دوم شخص جمع: بخوريد
گاهي در فعل امر حرف "ب" حذف مي شود، اما معناي آن عوض نمي شود. مانند:
گراي = بگراي
دان = بدان
خواه = بخواه
در متن هاي قديمي و كهن گاهي به جاي حرف "ب" بر سر فعل امر جزء پيشين "همي" آورده شده است. مانند:
همي طلب = بطلب