فعل لازم: فعلي كه بدون مفعول معني جمله را تمام كند و يا مفعول نياز نداشته باشد:
سعيد آمد.
سيب از درخت افتاد.
بچه ها در كلاس سر جاي خود نشستند.
فعل متعدي: فعلي كه بي مفعول معني جمله را تمام نمي كند و يا مفعول نياز داشته باشد:
سعيد كتاب را آورد. سعيد آورد ( سعيد چه چيز را آورد؟)
نسرين نامه را نوشت. نسرين نامه نوشت. را نشانه مفعول است كه مي توان حذف شود.
كشاورزان گندم را كاشتند
گفتيم فعلي كه بي مفعول ، معني جمله را تمام نمي كند ، به عبارت ديگر فعلي كه به مفعول نياز دارد تا معني خود را كامل كند و از فاعل به مفعول برسد فعل متعدي يا گذرا ناميده مي شود .
مانند : مريم غذا را آورد .
در جمله بالا مفعول وجود دارد و اگر مفعول ( غذا ) يا نشانه مفعول ( را ) را از جمله حذف كنيم ، جمله ما معني كامل خود را از دست مي دهد .
وقتي مي گوئيم مريم آورد . شنونده مي پرسد : مريم چه چيزي را آورد ؟
بعضي از فعلها هم به صورت لازم و هم به صورت متعدي به كار مي روند .
مانند :
باران باريد. (لازم) / كودك از ديده اشك باريد. (متعدّي)
آب ريخت. (لازم) / او آبرا به زمين ريخت. (متعدّي)
باريد در جمله اول ما لازم ( ناگذر ) است و در جمله دوم ما متعدي ( گذرا ) است .
به ( باريد ) و اينگونه فعلها ، فعلهاي دو وجهي يا دوگانه ( ذو وجهين ) مي گوئيم . اگر به بن مضارع بعضي از فعلها اندن يا انيدن اضافه كنيم فعل به متعدي تبديل مي شود .
مانند :
لرز ( بن مضارع از لرزيدن ) + اندن = لرزاندن
لرز ( بن مضارع از لرزاندن ) + انيدن = لرزانيدن
...
فعل متعدي را مي توانيم به اين ترتنيب دوباره متعدي كنيم كه در اين صورت فعل به متتم تازه احتياج خواهد داشت . به عبارت ديگر فعل هم متمم و هم مفعول خواهد گرفت و بدون مفعول و متمم معني آن كامل نخواهد شد .
مانند :
مادر غذا را به كودك خورانيد
مادر غذا را به كودك خوراند .
در جمله هاي بالا غذا ( مفعول ) است و كودك ( متمم ) است .به اين نوع فعل كه دوباره متمم شده است فعل سببي مي گوئيم .
بعضي از فعلهاي متعدي بدون اينكه دوباره با اندن متعدي شده باشند ، علاوه بر مفعول به متمم نيز احتياج دارند .
مانند :
علي كتاب را به حسن داد .
بعضي از فعلهاي متعدي ، مانند فعلهاي دو وجهي به دو صورت به كار مي روند يك بار فقط مفعول مي گيرند و يك بار هم مفعول و هم متمم مي گيرند .
مانند :
شاگرد درس را ياد گرفت . ( در اين جمله فعل فقط مفعول دارد . )
معلم درس را به شاگرد ياد داد . ( در اين جمله فعل هم مفعول و هم متمم دارد . )
همه فعلها چه لازم و چه متعدي ممكن است يك يا چند متمم داشته باشند . به مثالهاي زير توجه كنيد :
علي رفت . ( فعل لازم ، بدون متمم )
علي به مدرسه رفت . ( فعل لازم ، يك متمم )
علي با تاكسي به مدرسه رفت . ( فعل لازم ، دو متمم )
احمد خواهرش را برد . ( فعل متعدي ، بدون متمم )
احمد خواهرش را از خانه با اتوبوس به مدرسه برد . ( فعل متعدي ، سه متمم )
آموزش افعال کمکی در زبان انگلیسی بخشی اساسی از یادگیری گرامر و مهارتهای زبانی است. این افعال کمکی برای ایجاد زمانهای مختلف، سؤالی کردن، منفی کردن جملات و بیان امکانات و تواناییها به کار میروند. یکی از افعال کمکی معمول، "to be" است که به صورت مثبت، منفی و سوالی در تمام زمانهای انگلیسی به کار میرود. برای مثال، در زمان حال ساده، "I am", "you are", "he/she/it is" و در منفی "am not", "are not", "is not" استفاده میشود.
افعال کمکی دیگر مانند "will" برای بیان زمان آینده، "can" برای نشان دادن توانایی، "may" برای اعطای مجوز و "must" برای بیان الزام به کار میروند. با یادگیری این افعال کمکی و ترکیب آنها با سایر اجزای جمله، دانشجویان میتوانند قادر به صحیح استفاده از زمانها و ساختارهای مختلف زبان انگلیسی شوند و مهارتهای مکالمه، نوشتاری و شنیداری خود را بهبود بخشند.