نتايج يك تحقيق جديد نشان مي‌دهد كه ضريب هوشي دانش‌آموزان، عامل تعيين‌كننده‌ي پيشرفت رياضي آن‌ها نيست،بلكه نقش اصلي در اين زمينه بر عهده‌ي انگيزه و عادات مطالعه است.
منظور از عادات مطالعه ، روش درس خواندن و تكرار و مرور است .
اين تحقيق توسط محققان دانشگاه‌هاي مونيخ و بيلفلد صورت گرفته است. «كوموراياما» محقق فوق دكتراي روان‌شناسي دانشگاه كاليفرنيا (كه در مقام سرپرست اين تحقيق در دانشگاه مونيخ حضور داشته است) مي‌گويد: «در حالي كه ميزان ضريب هوشي در مراحل اوليه‌ي گسترش مهارت‌هاي رياضي از اهميت قابل توجهي برخوردار است، در مراحل بعدي گسترش اين مهارت‌ها، انگيزه و عادات مطالعه نقش مهم‌تري دارند.»
( براي دسترسي به ادامه مقاله روي ادامه مطلب كليك كنيد )
موراياما و همكارانش اطلاعات مربوط به يك تحقيق ۶ساله‌ي آلماني را كه در خصوص ارزيابي مهارت‌هاي رياضي ۳۵۲۰دانش‌آموز پايه‌هاي ۵ تا ۱۰ صورت گرفته بود بررسي كردند. آن‌ها به ارزيابي ميزان نقش انگيزه، عادات مطالعه و ضريب هوشي دانش‌آموزان در رشد رياضي آن‌ها در يك دوره‌ي ۵ ساله پرداختند.
نتايج بررسي نشان داد ضريب هوشي فقط در مراحل اوليه‌ي رشد مهارت‌هاي رياضي، عاملي تعيين كننده است. در مراحل بعدي اين روند، منحني يادگيري مهارت‌هاي دانش‌آموزان تابع انگيزه و عادات مطالعه‌ي آن‌هاست. زماني كه آن‌ها احساس مي‌كنند در اين درس توانايي دارند فقط داشتن انگيزه‌هاي قوي دروني، به‌كارگيري مهارت‌هايي مانند حفظ كردن، توضيح دادن و ايجاد ارتباط با موضوعات ديگر مي‌تواند به رشد رياضي آن‌ها كمك كند. جالب اين است كه در اين مرحله، رشد رياضي دانش‌آموزان هيچ ربطي به ضريب هوشي آن‌ها ندارد.
موراياما مي‌گويد: «تحقيق ما نشان داد كه توانايي دانش‌آموزان در يادگيري رياضي مربوط به عواملي است كه ماحصل آموزش است. آن بخش از برنامه‌هاي آموزشي كه مبتني بر انگيزه و عادات مطالعه‌ي دانش‌آموزان است مي‌تواند راهكار مناسبي براي پيشرفت آن‌ها در درس رياضي، مانند درس‌هاي ديگر، باشد.»