متمم

در دستور زبان فارسي مهم ترين مقوله يي كه بدان پرداخته مي شود، اجزاي جمله است.

در معرفي اجزاي جمله  سعي بر آن مي شود كه نقش هاي اصلي يعني نهاد، مفعول ، مسند و متمم و نقش هاي فرعي چون قيد، مضاف اليه و صفت معرفي شود.

شايد بتوان گفت كه اجزايي چون : نهاد و مفعول به سادگي در جمله قابل شناسايي است امّا براي شناخت جزيي مانند قيد يا انواع متمم نياز به دقت بيشتري است.

در كتاب هاي دستورزبان فارسي، اساساً متمم را اسمي دانسته اند كه پس از « حرف اضافه » مي آيد.

بايد دانست متمم هر چند اسم يا ضميري است كه پس از حرف اضافه مي آيد امّا داراي انواعي است و تا انواع آن را نشناسيم ، يافتن آن در جمله ، ميسر نخواهد بود.

انواع متمم :

1- متمم فعل         2- متمم اسم         3- متمم صفت            4 - متمم قيد                 5- متمم صوت

 در كلاس ششم شناخت نوع اول براي شما كفايت مي كنه.

متمم فعل : كه خود بر دو قسم است : يكي مفعول و ديگر متمم قيدي

مفعول ، گروه اسمي يا اسمي است كه عملِ فعل متعدي از فاعل به آن سرايت مي كند و بدون آن معني فعل متعدي ناتمام مي باشد. مفعول معمولاً با حروف اضافه ي « را» ، « به » و « از » و غيره به فعل مربوط مي گردد: هوشنگ را ديدم  ،  كتاب را به فريدون سپردم

متمم قيدي: گروه اسمي يا اسمي است كه به ياري حرف اضافه نقش قيد را بازي مي كند. يعني چيزي بر معني فعل بيفزايد . بنابراين از وابسته هاي افزاينده است: او را در دانشگاه ديده ام.