واشكافي درس « راز زندگي »

قالب شعر: شعر نو (نيمايي)
مفهوم اخلاقي شعر: زندگي يعني شكفتن و شادابي. نه غم و غصه خوردن و گوشه گير بودن.
«غنچه با دل گرفته گفت:
زندگي
لب ز خنده بستن است
گوشه اي درون خود نشستن است.»
معني: غنچه با دل غمگين (به گل) گفت: زندگي يعني لب را از خنده ببندي و به دور از همه گوشه اي بنشيني و با خودت خلوت كني.
آرايه ها: تشخيص و كنايه
«گل به خنده گفت:
زندگي شكفتن است
با زبان سبز راز گفتن است.»
معني: اما گل با خنده (به غنچه) گفت: زندگي شكوفا شدن است و اين كه با زبان سبز، رازهايي را بيان كني.
آرايه ها: تشخيص، تناسب
«گفت و گوي غنچه و گل از درون باغچه
باز هم به گوش مي رسد
تو چه فكر مي كني؟
راستي كدام يك درست گفته اند؟»
معني: گفت و گوي غنچه و گل از درون باغچه به گوش مي رسد. تو چه فكر مي كني؟ واقعا كدام يك حرف درستي زده اند؟
آرايه: تشخيص
«من كه فكر مي كنم
گل به راز زندگي اشاره كرده است
هرچه باشد او گل است
گل، يكي دو پيرهن
بيشتر ز غنچه پاره كرده است»
معني: من فكر مي كنم گل به راز و حقيقت زندگي اشاره كرده است زيرا هرچه باشد او گل است و نسبت به غنچه سن بيشتر و تجربه ي بيشتري دارد.كي دو پيرهن بيشتر پاره كردن كنايه از با تجربه بودن است و يك ضرب المثل هم است.
آرايه ها: كنايه ، ضرب المثل و تشخيص